AMU
KRUISWEG
EERSTE STATIE
Eerste Statie: Jezus wordt ter dood veroordeeld.
​
Priester: Maria spreekt: Waarom heeft men de handen van mijn kind geboeid? Waarom heeft men Zijn lichaam zo bloedig geslagen? Waarom draagt mijn Kind een kroon van doornen? Waarom schreeuwt mijn volk om Zijn dood? Ach, van in het begin was Jezus een ter-dood-veroordeelde. Toen de wijzen het Kind aanbaden te Bethlehem, smeedde Herodes reeds doodsplannen tegen Hem. Nu word Hij reddeloos overgeleverd aan de heidenen. Al vindt men geen schuld in Hem: hoort naar het geschreeuw: kruisig Hem, kruisig Hem. Pilatus geeft toe: mijn Kind wordt veroordeeld om te sterven op het kruis.
Allen: Maria, - Onbevlekte Moeder van Jezus en ook onze Moeder, - wij gaan gebukt onder de last van deze veroordeling. – Onze hardheid is zo dikwijls een verwijt voor Jezus’ liefde. – Onze trots een smaad voor Zijn nederigheid. – Onze hebzucht een bespotting van Zijn armoede. Aanvaard ons berouw als een rechtsherstel. – Bekeer onze ongevoelige harten. – Leer ons Jezus’ kruis begrijpen en beminnen. Priester: Maria, zonder zonde ontvangen. Allen: Maak ons hart aan het uwe gelijk.
TWEEDE STATIE
Tweede Statie: Jezus neemt het kruis op Zijn schouders.
​
Priester: Maria spreekt: Ik droomde in de uren van mijn blijdste verwachting te Nazareth: in dit wiegje zal mijn Kind slapen. Maar Jezus verkoos een kribbe met wat stro. Ik dacht dat geen moeder haar kind zo bezat als ik. Maar van in Zijn kinderjaren leerde Jezus mij dat Hij de belangen van Zijn hemelse Vader moest behartigen. Jezus heeft zijn moeder onderricht. Stilaan heb ik geleerd dat Hij gekomen was om de wereld door het offer te verlossen. Volledig heb ik eerst begrepen toen Hij niet ongenaakbaar van het gerechtshof wegging, maar deemoedig de hand uitstak naar het kruis.
Allen: Maria, - Onbevlekte Moeder van Jezus en ook onze Moeder, - Jezus wil dat ook wij vrijwillig – de hand uitsteken naar het kruis. – God wordt verheerlijkt door offer – dan door machtsvertoon. – Ach, wij kennen de schoonheid van het offer niet. – Daarom valt ons de veroordeling door de wereld zo zwaar. – Daarom schrikken wij terug voor het kruis. – Bekeer onze ongevoelige harten. – Leer ons Jezus’ kruis begrijpen en beminnen.
Priester: Maria, zonder zonde ontvangen.
Allen: Maak ons hart aan het uwe gelijk.
DERDE STATIE
Derde Statie: Jezus valt voor de eerste maal onder het kruis.
Priester: Maria spreekt: Dit kruis is onmenselijk zwaar voor iemand die lichamelijk gebroken is door uitputtende doodsangst en geseling. En een zwaarder leed drukt op Jezus’ ziel. Om Zijnentwille zullen talloos velen kruis en nages, vuur, ballingschap, wilde dieren, pijnbank en verdrukking lijden. Om Zijnentwille zullen kinderen gemarteld worden en grijsaards. Niemand die Hem trouw willen volgen kan het ontgaan iets voor Hem te verduren. Het wordt zo duister voor Jezus’ ogen. Alles verzinkt rondom Hem. Zie hoe Hij wankelt. Hij stort zo bitter neer onder het kruis midden het geschreeuw en het gejoel van het uitzinnige volk.
Allen: Maria, - Onbevlekte Moeder van Jezus en ook onze Moeder, - ook gij draagt in uw hart – het leed van alle martelaren. – Hoeveel miljoenen verduren thans niet – het geweld der vervolging. – Voor hen weegt het kruis soms zo zwaar, goede Moeder. – Wordt het hen ook niet duister voor de ogen? – Zijn velen niet bedreigd hun geloof te verzaken? – Door uw smarten bij Jezus’ eerste val – sterk allen die lijden. – Bevestig degenen die wankelen. – Leer hen Jezus’ kruis, begrijpen en beminnen.
Priester: Maria, zonder zonde ontvangen.
Allen: Maak ons hart aan het uwe gelijk.
VIERDE STATIE
Vierde Statie: Jezus ontmoet zijn bedroefde Moeder.
Priester: Maria spreekt: Toen Jezus zich oprichtte uit Zijn val, stond ik voor Hem. Dieper dan het ogenblik van Jezus’eerste glimlach blijft eeuwig in mij besloten de herinnering aan Zijn blik in de straat van Jeruzalem. Eindeloze treurnis lag in die blik maar ook tederste liefde en grenzenloos vertrouwen. Jezus’ ogen bedelden niet om steun. Zij vroegen mij mee te gaan, trouw te zijn, te volharden tot het laatste. Zij drukten de hoop uit dat ik de boodschap van Zijn lijden zou aanvaarden zoals de boodschap van de vreugde. Als Jezus opstond uit Zijn eerste val, wat kon ik anders doen dan met de ogen weer herhalen: Uw Moeder, Jezus, is Uw dienstmaagd. Mij geschiede naar Uw woord.
Allen: Maria, - Onbevlekte Moeder van Jezus en ook onze Moeder, - wij bidden voor de moeders. – Mogen zij allen waardige moeders zijn, - trouwe dienstmaagden van de Heer, - die het kind als een blijde boodschap ontvangen – en trouw zijn aan het kind tot in de smart. – Mochten zij altijd op u – als op de beste Moeder betrouwen.
Priester: Maria zonder zonde ontvangen.
Allen: Maak ons hart aan het uwe gelijk.
VIJFDE STATIE
Vijfde Statie: Simon van Cyrene helpt Jezus zijn kruis dragen.
Priester: Maria spreekt: Geen medelijden maar berekende wreedheid doet de beulen uitzien naar een hulp voor Jezus. Geen spontane bereidvaardigheid brengt Simon er toe de kruisbalk mede te dragen. Hij moet gedwongen worden. Jezus blijft eenzaam. Totaal verlaten. Denkt zelfs Johannes niet: dit is het laatste, dit is de ondergang? Hoe zou ik willen roepen: gelooft in Jezus, gelooft in Jezus! Kinderen van Israël, verandert uw gejoel in tranen van berouw, aanbidt Degene die gij leidt naar de dood; ziet toch wie Jezus is: uw Zaligmaker. En gij, Simon, wees verheugd om de uitverkiezing en de eer die u te beurt valt de Zoon van de Allerhoogste te helpen in Zijn lijden. Maar wie zou naar mijn stem luisteren. Ik ben de versmade moeder van de veroordeelde. Ik kan niets anders doen dan zwijgen met Jezus en lijden met Jezus.
Allen: Maria, - Onbevlekte Moeder van Jezus en ook onze Moeder, - wij hebben het geloof in de Heer gekregen. – Maar ons gedraag is zo dikwijls als van een ongelovige. – Het kruis is voor ons een sieraad geworden, - een onbegrepen symbool. – Bekeer onze ongevoelige harten. Leer ons Jezus’ kruis begrijpen en beminnen.
Priester: Maria, zonder zonde ontvangen.
Allen: Maak ons hart aan het uwe gelijk.
ZESDE STATIE
Zesde Statie: Veronica droogt het aanschijn van Jezus af.
​
Veronica is slechts een zwakke vrouw maar wat zij als vrouw vermag, doet ze gans en vol edelmoedigheid. Jezus’ brandend verhitte gelaat, Zijn bloedbedrupte wangen, Zijn ogen vol tranen wist ze rein met haar zuiver doek. Zij schenkt een ogenblik rust op deze pijnlijke tocht, een druppeltje liefde midden de zee van haat. Hoe dankbaar ben ik Veronica om die edelmoedige hulpvaardigheid. Zo is mijn hart blij om de geringste dienst die gij elkaar bewijst: om iedere glimlach, om ieder goed woord, om iedere goede daad. Mijn hart is verheugd wanneer gij heel veel van elkaar houdt…
Allen: Maria, - Onbevlekte Moeder van Jezus en ook onze Moeder, - gij zijt het toonbeeld van de zuiverste liefde. – Heilig de liefde onder de mensen. – Verinnig de liefde der kinderen met eerbied – en de liefde der ouders met sterkte en wijsheid. – Bewaar de vrede in onze kristelijke gezinnen. – Milder de hardheid der zeden. – Doof de haat. – Maak dat alle mensen onder de indruk komen – van de kristelijke goedheid. – Leer ons Jezus’ kruis begrijpen en beminnen.
Priester: Maria, zonder zonde ontvangen.
Allen: Maak ons hart aan het uwe gelijk.
ZEVENDE STATIE
Zevende Statie: Jezus valt voor de tweede maal onder het kruis.
​
Priester: Maria spreekt: Nu is Jezus de poort van Jeruzalem genaderd. De stad van God stoot de Zoon van God uit. De stad, die David veroverde, verwerpt de Zoon van David. De laatste stappen die Jezus doet betekenen het einde van Jeruzalem, de ondergang van het joodse volk. Begrijpt gij dan dat Jezus, Redder en Koning van Jeruzalem, Zich bukt onder de last van dit ogenblik, diep bukt, neervalt op dit laatste plekje dierbare grond. Zijn vingeren grijpen de rand van de zware stenen alsof Hij zo de stad voor Zich wil behouden. En Zijn tranen roepen luid: Jeruzalem, Jeruzalem, dat de profeten doodt, hoe dikwijls heb Ik uw kinderen willen verzamelen zoals een hen haar kuikentjes en gij hebt niet gewild...
Allen: Maria, - Onbevlekte Moeder van Jezus en ook onze Moeder, - gedenk de smarten, die uw hart verscheurden, - toen Jeruzalem zijn Redder miskende en verstootte. – Zie genadig neder op de kinderen van het volk, - dat eens het uitverkoren volk was. Mochten zij spoedig tot Jezus zeggen: - Gezegend die komt in de naam des Heren. – Mochten zij u erkennen – als de glorie van hun stam. – Bekeer hun ongevoelige harten. – Leer hen Jezus’ kruis begrijpen en beminnen.
Priester: Maria, zonder zonde ontvange.
Allen: Maak ons hart aan het uwe gelijk.
ACHTSTE STATIE
Achtste Statie: Jezus troost de wenende vrouwen.
​
Priester: Maria spreekt: Met ontzetting hebben de vrouwen toegekeken toen Jezus viel bij de poort van Jeruzalem. Luid weeklagen zij over Hem en slaan op hun borst. Hun ontroering en deernis deed Jezus deugd en was voor mij een steun. En nu gij, mijn kinderen, mijn lijden op de kruisweg wilt inleven, gevoelt mijn hart zich weer getroost. Maar laat toe dat ook ik, Moeder van smarten, u zeg op dit ogenblik: weent niet over mij maar weent over u. Beweent uw zonden. Doet boete. Ziet hoe Jezus behandeld wordt, het groene hout. Ach, luistert naar uw Moeder. Bekeert u. Want wat zal er niet met het dorre hout geschieden.
Allen: Maria, - Onbevlekte Moeder van Jezus en ook onze Moeder, - prent in onze harten een diepe afschuw voor de zonde, - die de ziel verfoeilijk maakt in de ogen van God – en ze doemt tot de hel. – De wereld heeft het bewustzijn van haar boosheid verloren. – Als dor hout zijn zovelen – ongevoelig voor de eisen van het goddelijk leven. – Ach, hoe hebben zij de brand van het eeuwige vuur te vrezen. – Bekeer onze ongevoelige harten. – Leer ons Jezus’ kruis begrijpen en beminnen.
Priester: Maria, zonder zonde ontvangen.
Allen: Maak ons hart aan het uwe gelijk.
NEGENDE STATIE
Negende Statie: Jezus valt voor de derde maal onder het kruis.
​
Priester: Maria spreekt: Nu de afstand tot de plaats van de terechtstelling niet groot meer. Bij elke stap, die nader brengt tot de calvarieberg, krimpt mijn hart ineen, uit angst voor wat volgen gaat. Zal er nu geen groot mirakel gebeuren, waardoor Jezus toch ontsnapt aan de laatste ontering en de afschuwelijke kruisdood? Zal Hij niet tonen wie Hij eigenlijk is? Daar begint Hij reeds de heuvel op te klimmen. Wordt het misschien geen Thabor? Helaas, zie hoe uitgeput Hij is. En terwijl Hij met Zijn kruis moeizaam de hoogte opzwoegt, zetten de farizeërs weer de vreselijke roep in: kruisig Hem. Aan het kruis met Hem! Als dood valt Jezus neer, midden een orkaan van passie en haat, het onschuldige Lam midden de wolven.
Allen: Maria, - Onbevlekte Moeder van Jezus en ook onze Moeder, - naast Jezus hebt gij de Calvarieberg beklommen. – Wij danken u om uw eindeloze offervaardigheid. – Hoe weinig edelmoedig is ons hart. – Een geringe miskenning – één enkel verkeerd woord, - een kleine vergetelheid, - en al onze ijver is weg. – Ach, bekeer onze ongevoelige harten. – Leer ons Jezus’ kruis begrijpen en beminnen.
Priester: Maria, zonder zonde ontvangen.
Allen: Maak ons hart aan het uwe gelijk.
TIENDE STATIE
Tiende Statie: Jezus wordt van zijn klederen beroofd.
​
Priester: Maria spreekt: Het is zo ongenadig wat mensen elkaar kunnen aandoen. Maar men moet de moeder van een gekruisigde zijn, om te weten hoe afschuwelijk de kruisdood is. Ik heb de ogen niet afgewend van Jezus’ marteling, al wilde ik mijn hoofd in tranen verbergen. De Heer toch had het gevraagd. En ik zag het kruis van Zijn schouders glijden. De beulen sloegen de hand aan Hem. Ik zag hoe ze Jezus de klederen afrukten. O, ik voelde de angel van de ontering diep boren in mijn hart. Hij die de zon kleedt met luister en de aarde tooit met bloemen, vindt geen genade in de ogen van de mensen. Jezus is het zuiver Lam dat naar de slachtbank wordt geleid.
Allen: Maria, - Onbevlekte Moeder van Jezus en ook onze Moeder, - geef ons grote liefde voor de reinheid. – Laat niet toe dat ons leven door passie wordt verwoest. – Neem de ergernis weg uit onze straten. – Behoed bij de jeugd de bloem der zuiverheid. – Bewaar onze kinderen ongerept. – Bekeer onze ongevoelige harten. – Leer ons Jezus’ kruis begrijpen en beminnen.
Priester: Maria, zonder zonde ontvangen.
Allen: Maak ons hart aan het uwe gelijk.
ELFDE STATIE
Elfde Statie: Jezus wordt aan het kruis genageld.
​
Priester: Maria spreekt: Jezus gehoorzaamt aan de beulen zoals Hij gehoorzaam was aan mij. Hij strekt zich uit op het kruis. Hij reikt de hand naar de nagel. De ijzeren punt raakt de tedere huid. Eén slag, God, hoe verschrikkelijk dringt die nagel in Jezus’ hand. Hoe spat het bloed. Hoe krimpt het lichaam ineen rond de wonde. Maar onmeedogend wordt het uitgerekt. De tweede nagel – de derde. Mijn Jezus op het kruis, hoe moet Uw Moeder U aanschouwen. Mijn onschuldige Kind als de grootste booswicht. Mijn zachtmoedigste Heer, zo wreed mishandeld. Mijn nederigste Koning zo diep gehoond. Jezus, als dit Uw taak is, gekruisigd te zijn in de wereld, dan vindt Uw Moeder zulks goed. Dan vraagt zij alleen de sterkte, om in één gebaar haar hart met het Uwe te mogen offeren.
Allen: Maria, - Onbevlekte Moeder van Jezus en ook onze Moeder, - hoe ongerept is uw hart. – Gij zijt de liefdevolle gelovige geweest aan de voet van het kruis, - de trouwe discipel van de Heer – in de verlossing van de wereld, - de Moeder die alles kon offeren – voor en met haar Kind. – Ach bekeer onze ongevoelige harten. – Leer ons Jezus’ kruis begrijpen en beminnen.
Priester: Maria, zonder zonde ontvangen.
Allen: Maak ons hart aan het uwe gelijk.
TWAALFDE STATIE
Twaalfde Statie: Jezus sterft aan het kruis.
​
Priester: Maria spreekt: Toen de duisternis de aarde begon te bedekken, mocht ik naderen tot het kruis en de laatste bezorgde woorden van Jezus hijgend over Zijn lippen horen komen. Jezus zorgde voor mij zoals Hij altijd voor mij had gezorgd. O, mijn kinderen, Hij zorgde voor ons allen, voor u en voor mij. Aan Zijn lijden hebben wij alles te danken. Ik de Onbevlektheid van mijn Ontvangenis, gij de vergiffenis van de zonden. Wat heeft Hem dat veel gekost! Ik heb geweten al wat pijn deed: het harde hout en de verscheurende wonden, het moede doorpijnde hoofd en de zwoegende ademhaling, de vreselijke dorst en het wegkwijnende leven, de koorts van het lichaam en de verlatenheid van de ziel. Onophoudelijk heb ik naar Zijn gelaat gekeken tot het ogenblik van de laatste kreet. Toen is Jezus’ hoofd zacht neergezonken op Zijn borst, Zijn lichaam ging doodstil hangen aan de nagelen. Jezus had Zijn leven en mijn leven geofferd voor het leven vande wereld.
Allen: (langzaam en stil) Maria, - Onbevlekte Moeder van Jezus, en ook onze Moeder, - wij kunnen slechts ontroerd zwijgen, - wanneer wij denken aan Jezus’ sterven – en aan de leed. – Bekeer onze ongevoelige harten. – Leer ons Jezus’ kruis begrijpen en beminnen.
Priester: Maria, zonder zonde ontvangen.
Allen: Maak ons hart aan het uwe gelijk.
DERTIENDE STATIE
Dertiende Statie: Jezus wordt van het kruis afgenomen.
​
Priester: Maria spreekt: De duisternis trok langzaam op toen Jezus gestorven was. Het licht had de duisternis overwonnen. Het was een vaalbleek licht dat wordstelde met de nacht. Zo was er troost in mijn hart, troost midden de diepste treurnis, toen Jezus’ lichaam neergelaten werd van het kruis. Nu ben ik pas Moeder geworden, want nu heb ik veel geleden. Nu pas kan ik veel van Jezus en van u, mijn kinderen, gaan houden, want nu is mijn hart doorboord als Jezus’ hart. Nu staat het open voor de ganse wereld. Als gij mocht twijfelen aan de liefde, kijk dan naar het dode verscheurde lichaam op mijn schoot en gij zult weten hoezeer ik u heb bemind.
Allen: Maria, - Moeder van Jezus en ook onze Moeder, in uw armen en aan uw hart zullen wij een toevlucht vinden. – Buig u over onze pijnlijke kwalen, - droog de tranen der bedrukten en bedroefden, - troost de armen en de kleinen. – Bescherm de H. Kerk. – Mogen de mensen elkaar als broeders beschouwen – en de landen in vrede leven. – Bekeer onze ongevoelige harten. – Leer ons Jezus’ kruis begrijpen en beminnen.
Priester: Maria, zonder zonde ontvangen.
Allen: Maak ons hart aan het uwe gelijk.
VEERTIENDE STATIE
Veertiende Statie: Jezus wordt in het graf gelegd.
​
Priester: Maria spreekt: Slechts weinige ogenblikken heb ik Jezus mogen bewaren op mijn schoot. De avond viel reeds in en men zegde zacht dat de tijd drong. Ik was zo hulpeloos, zo hulpeloos als Jezus zelf. Boven de grot van Bethlehem hadden engelen gezongen. Nu rolde in de avond een zware steen voor de rotsholte van het graf. Hoe donker moet het geweest zijn, waar het Licht der wereld lag begraven. Johannes voerde mij zacht mee naar huis. Voor de eerste maal, met iets wonder nieuw in de stem noemde hij mij… Moeder.
Allen: (luid): Moeder zijt gij, Maria. – Met miljoenen herhalen wij het woord van Johannes – en zingen het u toe: - Moeder, onze Moeder. – Gij hebt meer geofferd, dan een moeder ooit voor ons offerde. – Gij hebt meer bemind dan een moeder ons ooit beminde. – Gij zijt de Lieve Vrouwe van onze innigste liefde. – Gij zijt de vorstin van onze vurigste verering. – O, mochten wij eens met u het eeuwig geluk genieten. – O, mochten wij voor uw troon het hooglied herhalen – dat heden op aarde opstijgt rond uw altaren: - Gij zijt de allerschoonste, O, Maria, - gij zijt de glorie, - gij zijt de vreugde en de eer van ons volk. Amen.
Priester: Maria, zonder zonde ontvangen.
Allen: Maak ons hart aan het uwe gelijk.
